Czarnogóra – historia i symbole państwowe

Rego-Bis, 06.06.2022

Krótki rys historyczny

Używanie nazwy Crna Gora (Czarnogóra) rozpoczęło się w XIII wieku w odniesieniu do regionu górskiego w serbskiej prowincji Zeta. Późniejsze średniowieczne państwo Zeta przetrwało do 1496 roku, kiedy Czarnogóra ostatecznie znalazła się pod panowaniem osmańskim. Przez kolejne stulecia Czarnogórcom udało się utrzymać wysoki poziom niezależności (de facto niepodległości) w ramach Imperium Osmańskiego. Od XVI do XIX wieku kraj był teokracją rządzoną przez szereg książąt biskupich. W 1852 przekształciła się w księstwo świeckie. Czarnogóra została uznana przez społeczność międzynarodową za niezależne, suwerenne państwo na Kongresie Berlińskim w 1878 roku. W 1910 jej status został podwyższony z księstwa na królestwo. W czasie I wojny światowej  Czarnogóra dzielnie walczyła po stronie Ententy. Od 1916 do października 1918 była okupowana przez Austro-Węgry. Po I wojnie światowej Czarnogóra znikła z mapy świata jako jedyne państwo, które walczyło po zwycięskiej stronie konfliktu. Została ona wchłonięta przez Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, od 1929 roku nazywane Królestwem Jugosławii. W czasie II wojny światowej była okupowana przez Włochów i Niemców. Po jej zakończeniu stała się konstytucyjną republiką Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii. Wtedy obecna stolica Czarnogóry Podgorica została nazwana Titogradem na część przywódcy Jugosławii marszałka Josipa Broz Tito. Gdy nastąpiło rozwiązanie „starej” Jugosławii w 1992 roku, Czarnogóra połączyła się z Serbią, tworząc Federalną Republikę Jugosławii („Nowa Jugosławia”). W 2003 roku powstał  luźniejszy Związek Państwowy Serbii i Czarnogóry. W maju 2006 roku Czarnogóra przeprowadziła referendum w sprawie niepodległości. Za zerwaniem więzi z Serbią głosowało niewiele ponad 55%. Był to próg wyznaczony przez UE pozwalający Czarnogórze na formalne przywrócenie niepodległości w dniu 3 czerwca 2006. W 2017 Czarnogóra przystąpiła do NATO.

Flaga i godło Czarnogóry

Flaga jest prostokątem o czerwonym kolorze ze złotym obramowaniem. Na środku znajduje się godło Czarnogóry, czyli dwugłowy złoty orzeł symbolizujący jedność kościoła i państwa. Wywodzi się on z Bizancjum. Orzeł jest w koronie z krzyżem co oznacza przywiązanie do chrześcijaństwa. Dzierży berło i niebieskie jabłko królewskie, które podobnie jak złota korona są symbolami władzy i autorytetu oraz monarchicznej historii. W środku orła znajduje się tarcza przedstawiająca złotego lwa na zielonym polu na niebieskim tle. Jest to symbol władzy biskupiej i nawiązanie do czasów kiedy Czarnogóra była księstwem biskupim. Obecna flaga nawiązuje do sztandaru wojskowego z XIX wieku oraz osobistego sztandaru króla Mikołaja I.